دامنه در حقیقت نام وب سایت شما می باشد که از دو قسمت نام و پسوند تشکیل شده است. پسوندهای بین الملی رایج عبارتند از net ،com و org که دارای مصارف عمومی می باشند و هر یک به ترتیب معرف سایتهای تجاری (Commercial)، شبکه (Network) و سازمانی یا غیر انتفاعی (Organization) می باشند. در ثبت این دامنه ها هیچ محدودیتی وجود ندارد ولی نام‌ها با اولویت درخواست ثبت می شوند و برای مدت یک تا ده سال (قابل تمدید) با توجه به حق الثبت پرداختی معتبر می باشند.
دامنه های info ،biz و name نیز در زمره دامنه های قابل ثبت برای عموم ولی با کاربری خاص می باشند. پسوند info. برای سایتهای اطلاعاتی (Information) ، پسوند biz. برای سایتهای تجاری (Business) و پسوند name. هم فقط برای سایتهای شخصی مناسب می باشد. استفاده از این سه پسوند در خارج از این چارچوب تعریف شده ممنوع و منجر به حذف دامنه و سلب حقوق مربوطه از مالک آنها خواهد شد. همچنین کلیه دامنه های بین المللی فوق و بسیاری از دامنه های محلی تابع قوانین حمایت کننده از علائم تجاری می باشند.
دامنه ها هر چند زیر نظر یک موسسه (ICANN) صادر می شوند، اما پسوندهای گوناگون ممکن است ثباتهای (Registrar) گوناگون داشته باشند که به عنوان نماینده عمل می نمایند. هریک از این ثباتها می توانند در قبال دریافت مبالغی ناچیز امنیت یا خدمات بیشتری را ارائه نمایند. دقت فرمایید که ثبت دامنه ارتباط مستقیم با خدمات میزبانی نداشته و هریک از این خدمات را می توان از طریق تامین کنندگان مختلف تهیه نمود.
همانطور که برای تهیه یک محل سکونت یا تجارت اولین سوال آدرس منطقه مورد نظر است، برای وب سایت نیز این امر اولین مرحله برای شروع می باشد و همانطور که در دنیای واقعی نیز آدرس شما بیانگر بسیاری از نکات برای مخاطبین قبل از رویارویی با شما می باشد. دردنیای مجازی نیز این امر صادق است. آدرس شما مثلاً در یک محل گرانقیمت یا یک ساختمان معروف گویای سطح بالای فعالیت شماست، آدرس دفتر کار شما در یک محل مسکونی ممکن است مشکلاتی را برای شما بوجود آورد یا مراجعین شما را دچار سردر گمی نماید، فعالیتهای تجاری در مناطق مسکونی ممکن است با محدودیتهایی روبرو گردد. با کمی تفاوت م توان مشخصه های مشابهی را نیز برای آدرس مجازی تعریف نمود. هر سایت می تواند از طریق تعداد نامحدودی آدرس ثبت شده قابل دسترسی باشد. به همین دلیل ابتدا به اجزا و خصوصیات آدرس یک سایت اشاره می نماییم.
انتخاب پسوند برای یک آدرس اجباری است، پسوند را می توان از میان گزینه های موجود و با توجه به نوع یا محل فعالیت انتخاب نمود. پسوندهای مجاز و معتبر در واقع پسوندهایی می باشند که توسط کمیته مخصوص تایید و تصویب پسوندها یعنی ICANN تایید شده باشند. این پسوندها از نظر فنی Top Level Domain یا به اختصار TLD اطلاق می گردند که می توان آنها را در سه دسته کلی به ترتیب زیر تقسیم بندی نمود:
- پسوندهای عمومی (gTLD):
این پسوند ها که عبارتند از com , .net , .org برای ثبت و استفاده عموم و هر نوع کاربری مجاز (قانونی) قابل استفاده می باشند. ثبت این دامنه ها از طریق شرکتهایی با عنوان Registrar که توسط ICANN معتبر اعلام شده‌اند یا نمایندگیهای مجاز آنها امکان پذیر می باشد. هر چند دامنه های فوق هر یک، از اختصارهایی برای منظور خاص اقتباس گردیده اند (org ارگانها و مراکز غیرانتفاعی، net شبکه و خدمات اینترنتی، com بنگاهها و مراکز اقتصادی) ولی در عمل محدودیتی برای استفاده از این پسوندها وجود ندارد. در این میان پسوند com. بیشترین متقاضی را در بر داشته و که در حال حاضر بیش از چهل میلیون دامنه بر روی این سه پسوند ثبت می باشند و در حدود 90 درصد از پسوند com. استفاده شده است.
- پسوندهای اختصاصی (ویژه):
پسوندهایی که افراد و سازمانهایی با مشخصات و فعالیتهای خاص بر روی آنها می توانند اقدام به ثبت دامنه نمایند یا فعالیت بر روی این پسوند ها می بایست از قوانین خاصی تبعیت بنماید. مانند biz , .edu , .info , .gov , .int , .pro , aero, .arpa , .coop, .museum. که در هنگام ثبت یا در مدت استفاده ارائه مدارک و رعایت قوانینی خاص اجباری خواهد بود.
